ညေန ေနလံုးၾကီးဟာေတာင္စြယ္မွာတုိးဝင္အိပ္စက္ဖုိ့ တစ္ေရြ့ေရြ့ေလွ်ာ့စင္း
လာလုိက္တာ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္အလင္းေရာင္ကုိ အုံ့အံု့ဆုိင္းဆုိင္းရွိေန
တဲ့ တိမ္တုိက္ေတြကုိေပးကမ္းဖုိ့ သူ့တာဝန္ကုိအစြမ္းကုန္ၾကုိးစားရင္း လြမ့္စိမ့္
အေရာင္အေသြးေတြက ယွက္ျဖာေနတယ္..။သူေပးလုိက္လုိက္တဲ့ အျဖူေရာင္ဟာ
တိမ္တုိက္ေတြနဲ့ အေတြ့မွာခန့္ညားမွူေတြပါတဲ့မေဟာ္ဂနီ ျပတ္သားစြာ တစ္ဦးတည္း
ရပ္တည္ေနတတ္တဲ့ မဟူရာ မင္းသမီးေလးလုိရွက္ေသြးေတြ ျဖာေနတတ္တဲ့ပန္ႏု
ေရာင္ အားလံုးဟာ သ့ေနရာနဲ့သူေနသားတက် ယိမ္လုိက္ကလုိက္နဲ့ ေနဝန္ၾကီးက
အလင္းေရာင္ကုိေဆးေရာင္ျခယ္ျပီး ကေျပေနလုိက္ၾကတာ..။
ေတာင္တန္းေတြရဲ့ ေအာက္မွာတည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ရွိေနတဲ့ ကန္ေရျပင္အေပၚကုိ ပန္ခ်ီကား
တစ္ခ်ပ္လုိေရးဆြဲေနလုိက္တာ တိမ္ရဲ့သ႑န္ေတြဟာေလ ျမူဆုိင္းလုဆဲဆဲေတာင္ေျခမွာ
သိပ္ကုိခမ္းနားလြန္းလွတယ္..။အိပ္တန္းပ်ံငွက္ငယ္ေလးေတြရဲ့ က်ီးစယ္ကလူအသံဟာ
ေတာင္တန္းေတြရဲ့ ညွိဳ့ဆုိင္းမွူနဲ့ ပနာတင့္တယ္တယ္..။သူ့ုတုိ့ေလးေတြ အာရံုတတ္ကုိၾကုိ
ဆုိဖုိဒီေတာင္းတန္းေတြ မွာအားယူေမွးစက္ေနေတာ့မယ္.။
ကန္ရဲ့တဘက္ ေတာင္ရဲ့ေအာက္ေျခက စိမ္းျမျမလယ္ကြင္းဆီမွ ျဖတ္တုိက္လာတဲ့
ေလႏုေအးဟာ ကန္ေရျပင္ကုိညီညာစြာ လွုိင္းတြန့္ကေလးေတြျဖစ္ေစတဲ့ ပံုရိပ္ဟာ
အက်ဥ္တန္သူေတာင္လွသြားႏူိင္တဲ့ တိမ္ေတာင္ေတြနဲ့ရွူေမာမဆံုးဘူး.။စိမ္းျမျမ
စပါးပင္ေတြဟာ ယိမ္းကေနလုိက္တာမ်ား ျမင္ပ်ုိမေလးလုိ တတ္ၾကြလုိက္တာ.။လယ္
ကြင္းရဲ ဟုိဘက္နားဆီ ခပ္ယြန္းယြန္းေလးမွာ ခပ္ပါးပါးေလးေပါက္ေနတဲ့ ျမက္ခင္း
ျပင္ဟာ ေတာင္မွာဆုိင္းေနတဲ့ ျမူေတြရဲ့အေအးဓါတ္အရသာကုိ ခံစားမိလုိ့ထင္ပါရဲ့ စြတ္
ဆုိေနသေယာင္ေယာင္..။
အေရွ့မွာရွိေနတဲ့ကန္မွာေတာ့ ေဘးတစ္ဝုိက္မွာ သူ့အလုိအတုိင္း လြတ္လပ္စြာေပါက္ေနတဲ့
ေဗဒါေရာင္ပန္းတစ္ခ်ုိ့ရယ္ ၾကက္ေသြးေရာင္ပန္းတစ္ခ်ုိ့ရယ္ဟာ ကန္ေရရယ္ လတ္ဆတ္တဲ့
ေလရယ္ေၾကာင့္ ေတာ္တန္းေတြ ေတာအုပ္ေတြၾကားမွာ လွခ်င္တုိင္းကုိလွေနေတာ့တယ္.။
ပန္ပြင့္ေလးေတြေအာက္မွာ ေပါက္ေနတဲ့အစိမ္းေရာင္ ျမက္ပင္ေလးေတြဟာ ေဗဒါေရာင္ ၾကက္
ေသြးေရာင္ ပန္ပြင့္ေလးေတြေလာက္မလွေပမယ့္ သူ့အရည္အခ်င္းဟာလည္း ပန္းေလးေတြ
အတြက္ ၾကည့္ေနတဲ့သူကုိတစ္မ်ုိးတစ္ဖံု အလွေတြရွိကုိေခၚေဆာင္ရာမွာ ပံပုိးလုိ့ေနတယ္.။
ဒါေတြအားလံုးဟာ ေလာကၾကီးထဲမွာပဲ ရွိေနတဲ့သဘာဝ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္....
လူသားတုိင္းခံစားလုိ့ မကုန္ႏူိင္တဲ့ သဘာဝအလွတရား။
( က်ေတာ္ ကြန္ပ်ဴတာ မွာ WALL PAPER တင္ထားတဲ့ အလွပံုေလးကိုၾကည္ေနရင္းေရးလိုက္မိတာပါ။ )
ေနေသြးသစ္
No comments:
Post a Comment